Stù nepòte jè nu maulòne,
ma però jè nu bèll’uagnòne.
Jè sembàteche, ma tène nù defètt:
ca non capìsce stù dialètt!

Pàrl e scrìve sul’u ‘nglèse,
mendre nù parlàme barèse,
e non petènn parlà u Talliàne,
facìme le sègne che le màne!

Pe dìsce la càrne, dìsce "mit" (meet),
le stràde làrghe le chiàme "stritt".
Pe dìsce u sòle, dìsce u "sùn"
e la lùne la chiàme u  "mùnn"!
  
Nu decìme la pàll,  jìdd dìsce ca "boll" ,
ce fàsce frìdd, dìsce ca jè "cold".
U tavùte u chiàme "bir" (bier)
u chezzàle u chiàme "burr " (boor).

Da quànn nge sìme canesciùte,
parlàme come pàrlene le mùte;                                            
ca mànghe screvènn nge capescìme,
e remanìme mùte com’a prìme!                                                                
 
Ce scrìve la "a",  la lèsce "e",
scrìve la "e" e lèsce  "i”,
scrìve la "i" e lèsce "ai"
scrive la "o" e lèsce "u".
 
Vète la pàst e la chiàme "cake",
vète u gràne e u chiàme "corn".
Uàrd u màre e disce "sì" (sea),
jì dìche "si" e cùdd dìsce "ièss".
 
Fàsce sègne c’u pète e dìsce "fùtt"
e acsì non ge capescìme ‘ndùtt!
Ddò sò le còse: o a resàte,
o va a fernèsce a mazzàte!!                                      

Arturo Santoro – 1965