AI BIMBI DI DOMANI (di ARTURO SANTORO)

(rara registrazione con la voce dell’autore)

Nu sbàgghie sùle, jì so fàtt,

sbagghiànn’a nàsce, ciènd’ànn prìme

Ce u dumìle, ‘mbèsce, fòss nasciùte,

qànd cose nòve, avèss vedùte !

 

Avìme vìst nàsce tànd ‘nvenziòne,

le màgghene, la ràddie, televesiòne,

la bòmb’atòmeche, la bòmb’ “acca”,

dìsche volànd, mìssele e sputnìcche,

 

ca nge fàscene arrezzà le capjìdd,

e nge pàrene l’òbbre d’u diàue.

Ma mò, passànn’u tjièmb, chiàne, chiàne,

a stì còse s’abetuèscene le crestiàne!

 

Ma ci u sàpe, quànda còse angòre,

honn’anvendà, fìngh ca jì mòre,

e le peccenìnn de mò, fìngh fàscene grànn,

non sapìme ci àva jèss, nfra vìnd’ànn

 

Stì còse, ca a nù ngi’avònn mbressionàte,

avònna jèss pe lòre, nu scequarièdd,

percè pe scì e venì da dò a la Lùne,

non à va fa ‘mbressiòne chiù a nesciùne!

 

A va jèss còme nu pegghiàme u tràmm,

stu viàggie da la tèrr, all’enfenìte!

Perciò avèss velùte nàsce nfra nu sègghele,

pe cambà che l’àlda gènd e l’ald règghele,

 

ca nge tènen, dò, tutt’attaccàte,

a nu, poverièdd, desgrazziàte.

Jì so secùre ca fing’a tànn a và arrevà,

pùre ddò u Soggialìsm e la libbertà,